W 2024 roku Bolonia stała się pierwszym dużym włoskim miastem, które wprowadziło ograniczenie prędkości do 30 km/h na znaczącej części swojej miejskiej sieci drogowej.

Wspierana przez burmistrza Matteo Lepore inicjatywa „Città 30” miała na celu zmniejszenie liczby ofiar śmiertelnych na drogach, ograniczenie zanieczyszczenia powietrza oraz uczynienie przestrzeni publicznych bezpieczniejszymi i bardziej przyjaznymi dla wszystkich mieszkańców.

Choć polityka ta początkowo spotkała się z oporem, już po roku efekty są wyraźne: liczba kolizji drogowych spadła o 13%, obrażeń o 11%, a liczba ofiar śmiertelnych aż o 49%. Po raz pierwszy od początku prowadzenia rejestrów nie zginął żaden pieszy. Wzrosło także korzystanie z rowerów, carsharingu i transportu publicznego.

Paryż realizuje ambitny program wprowadzania szkolnych ulic (Rues aux ecoles), którego celem jest stworzenie 300 szkolnych ulic do 2026 roku. Co najmniej jedna trzecia z nich ma zostać całkowicie przeprojektowana, z uwzględnieniem zazieleniania, aby poprawić zarówno bezpieczeństwo, jak i jakość życia mieszkańców.

Do tej pory wdrożono już ponad 230 szkolnych ulic, z czego 70 zostało wzbogaconych o rozbudowaną infrastrukturę zieloną – około 30% ich powierzchni przeznaczono na zieleń. Takie ulice nie tylko ograniczają ruch samochodowy i zmniejszają zanieczyszczenie powietrza wokół szkół, ale także poprawiają jakość przestrzeni miejskiej dla całej społeczności.

Inicjatywa ta odzwierciedla silne wsparcie polityczne i jasną wizję – uczynić ulice bezpieczniejszymi, zdrowszymi i bardziej przyjaznymi zarówno dla dzieci, jak i wszystkich mieszkańców miasta.

W miastach w całej Norwegii, w tym w Oslo, powstają „Strefy Serca” („Hjertesoner”) – specjalne obszary wokół szkół, które mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa dzieci i zmniejszenie zależności od samochodów. Te wyznaczone strefy nadają priorytet bezpieczeństwu ruchu drogowego i zachęcają rodziców, by nie podwozili swoich dzieci do szkoły. Często przypominają szkolne ulice lub stanowią ich rozszerzenie w ramach szerszych programów mobilności.

Każda szkoła projektuje swoją Strefę Serca indywidualnie, w oparciu o lokalne potrzeby. Niektóre koncentrują się na kampaniach edukacyjnych, inne wprowadzają fizyczne zmiany, takie jak progi zwalniające, dodatkowe oznakowanie czy patrole drogowe prowadzone przez rodziców. Celem jest tworzenie spokojniejszych, bardziej przyjaznych pieszym i rowerzystom ulic.

Od początku 2010 roku koncepcja ta zyskała dużą popularność w całym kraju. Do 2024 roku 352 szkoły utworzyły Strefy Serca, a liczba ta ma jeszcze wzrosnąć wraz z włączeniem tego podejścia do krajowej strategii bezpieczeństwa ruchu drogowego rządu norweskiego.